oktober 2017: stop sponsoring m.b.t. niet nakomen van zakelijke afspraken.
April 2012 oktober 2015
We kennen Sherif al enkele jaren doordat hij altijd op het strand loopt met zijn schaal cakejes op zijn hoofd. Regelmatig koop we, om hem te ondersteunen, een cakeje bij hem. Hij heeft ze in verschillende smaken, vanille, chocolade en kokos.
Oktober 2017: Ondanks al onze inzet om Sherif een kans te bieden om zijn zaak wat beter te laten lopen, zijn onze pogingen op niets uitgelopen. In 2016 hebben we hem niet gesproken. Op de tweede dag dat we in Gambia aanwezig zijn zien we elkaar weer. Op mijn vragen m.b.t. de gemaakte afspraken de afgelopen jaren merken we dat hij ons nog steeds niets kan overleggen of laten zien dat hij vooruitgang boekt. We gaan niet verder met het ondersteunen van Sherif.
Oktober 2015: Sherif is nog steeds aan het worstelen om het hoofd boven water te houden. In het begin van het jaar is zijn vader overleden en als oudste heb je dan ook verantwoordelijkheden in verband met de begrafenis en naar zijn moeder. Wel heeft hij de huur van de bakkerij al tot juni betaald en hij heeft alle bak-benodigdheden voor de cakejes op voorraad. Hij heeft zijn voorraad bakblikken en zijn cake bakker is nog steeds bij hem in dienst. Zijn volgende missie is om een bankrekening te openen en in maart te kunnen laten zien wat hij heeft gespaard.
september 2014: Sherif heeft het goed gedaan het afgelopen jaar. Hij heeft vooruit gedacht. voor de komende maanden heeft hij de bakkerij gehuurd. zijn papieren zijn in orde, het hoogseizoen kan beginnen. Hoewel de Ebola epidemie daar nog een stokje voor kan steken, helaas! Het enige wat nog ontbreekt zijn de bakblikken voor de cakejes die dagelijks gebakken moeten worden. We gaan een kijkje nemen in de bakkerij die hij heeft gehuurd. Nog doodmoe van de hele nacht werken omdat het toebaski is poseert Sherif met zijn zakenpartner bij de oven. In een aparte hoek liggen hun bakblikjes die hoofdzakelijk bestaan uit in elkaar gefabriceerde vormpjes, gemaakt van conservenblikjes. Op deze reis ondersteunen we hem met het aanschaffen van 200 nieuwe bakvormpjes.
oktober 2013: We komen elkaar op de eerste dag dat we even uitrusten op het strand al tegen. Sherif was druk bezig zijn cakejes te verkopen aan lokale mensen en aan toeristen. Hij mag eigenlijk niet op het strand verkopen omdat hij daar geen vergunning voor heeft. Voorheen werd getolereerd dat mensen, door venten, een cent bijverdiende. Maar de arm der wet is strenger geworden. Het mag niet meer! We weten al langer dat hij geen ID heeft en geen vent-vergunning. Onze metgezel Jan Snelders leek het een goede sponsoring om voor de cake-man, die elke dag hard aan het werk is, zijn papieren te regelen. Sherif heeft nu een ID kaart en hij betaalde zijn vergunning alvast voor het jaar 2014. Met het bewijs van de kwitantie hoopt hij tot het eind van het jaar door te kunnen venten. Daarna haalt hij zijn officiële vergunning op en kan dan van januari 2014 tot december 2014 overal cake verkopen
Sherif onze cake-man, erg blij met de sponsoring van Jan Snelders
Oktober 2012: Sherif werkt nog steeds op het strand. Hij is hersteld van zijn ongeluk afgelopen jaar. Hij verkoopt nu wel niet zoveel als in het hoogseizoen maar heeft toch bijna elke dag zijn schaal met cakejes verkocht. Sherif vroeg aan mij om hem te helpen de cakevormpjes die hij gebruikt aan te schaffen zodat het zijn eigendom is en hij er niet voor hoef te betalen als de bakster voor hem cakejes bakt. Heb hem gezegd dat ik niets kan beloven maar zijn vraag wel in mijn gedachten zal houden.
Augustus 2012: telefonisch contact gehad met de kapitein van de vissers, Tijan Joof. Hij meld dat Sherif Bary een zwaar ongeluk heeft gehad. Sherif is onder een omgevallen muur terecht gekomen. Hij heeft zware verwondingen opgelopen en kan voorlopig niet werken op het strand.
April 2012: Drie jaar verkoopt, Sherif Bary cakejes op het strand van Kololi. Diegenen die al eens in Gambia op vakantie zijn geweest hebben hem daar zeker zien lopen. Hij is makkelijk te herkennen door de grote schaal cakejes op zijn hoofd!Twee tot drie keer op een dag loopt hij op en neer van, Kotu tot ongeveer Bijilo, om voor een bakker uit Serakunda de cakejes, met verschillende smaken, te verkopen aan toeristen en aan de plaatselijke bevolking. Hij krijgt daarvoor een percentage van de winst.
Ik ken Sherif enkele jaren doordat hij altijd op het strand is met zijn schaal cakejes op zijn hoofd. Regelmatig koop ik een cakeje bij hem. Op een dag komt hij naar me toe en vraagt of ik hem wil helpen om zelfstandig te worden. Ik hoor zijn plan aan en de hele investering zal 3000 dalasi kosten. ( 75,= euro.) Hij kan dan zelf alle spullen kopen om de cakejes te laten maken en verkopen. Als we alles samen uitrekenen heeft hij het investeringsbedrag bij verkoop van ongeveer de helft van alle cakejes er al uit en is de rest dus pure winst. In september horen we of zijn businessplan is gelukt.